El más recién de los llargumetraxes dirixíos por Ado Arrieta ye una guapísima adaptación del cuentu popularizáu por Charres Perrault: un reinu de suañu, una nueva princesa, la maldición d’una fada despechada, una rueca, un fusu y cien años d’un fondu dormir pa la moza y pa tola xente qu’habita nel so reinu. Un sieglu dempués un nuevu príncipe d’un país vecín desobedecerá’l mandáu paternu y va cruciar la xungla pa pescudar si del otru llau hai una ciudá habitada o namás ruines.
La belle dormant ye un film fechu con ciñu y respetu al relatu orixinal, nun hai sitiu pal cinismu nin pa la deconstrucción na delicadeza de les sos guapes imáxenes pictóriques.